TEST

Hoe vaak denken wij, dat wij alleen mensen moeten vergeven die hun fouten, zonden, blunders aan anderen belijden. Wij zijn pas bereid te vergeven als schuldigen zich voor ons vernederen en door het stof gaan. Als zij dat niet doen, blijven wij de fouten aanhalen en praten wij er met anderen over. Ik weet uit ervaring dat mensen moeite hebben de zonden van anderen te vergeven, vooral als het om leiders gaat. Ook leiders maken zich schuldig aan dit “niet vergeven” gedrag. 

De Heer Jezus, ons grote voorbeeld, bad om vergeving voor Zijn folteraars. Hij zei, “Vader vergeef het hun want zij weten niet wat zij doen.” Hij vergaf Zijn folteraars. Dat is duidelijk. Zij hadden hem niet om vergeving gevraagd en hebben zelfs nooit spijt betoond of betuigd. 

“Maar dat was de Heer Jezus”, zullen sommigen zeggen. Stefanus was geen Jezus, hij was een gelovige, een diaken. Hij bad ook om vergeving voor de mensen die hem uit haat en frustratie wilden doden. Handelingen 7:59–60 (NBG51): “En zij stenigden Stefanus die de Here aanriep, zeggende: Here Jezus, ontvang mijn geest. En op de knieën vallende, riep hij met luider stem: Here, reken hun deze zonde niet toe! En met deze woorden ontsliep hij.”

Niemand vroeg hem om vergeving, integendeel. Zij waren woedend op hem en toch bad deze heilige om vergeving voor zijn beulen. 

Er zijn veel meer voorbeelden over een hart van vergeving, ook al vroegen mensen die anderen gepijnigd hadden niet om vergeving. Ik haal nog het voorbeeld van de overspelige vrouw aan die tot de Heer gebracht werd door de Joodse voorgangers. Naar hun wet moest zij gestenigd worden. Niemand zou het die leiders kwalijk genomen hebben. Echter, de Heiland vergaf die vrouw, ook al vroeg ze niet om vergeving. Hij zei haar wel, “ga heen en zondigt niet meer.”

Deze overdenking wil u aansporen om altijd te vergeven. Ook al vraagt de persoon die u of een ander gekwetst of pijn gedaan heeft, niet om vergeving. Vergeef, ook als die persoon inmiddels is gestorven en ook al heeft die persoon de weg van de Heer verlaten en wil die niets meer van God weten Vergeven brengt genezing van het pijnlijke verleden. 

Tenslotte:

Een vergevensgezind hart:

Brengt rust in Gods Koninkrijk.

Is het begin van herstel van de gelovige.

Opent de deur naar vrede met allen.

Vernietigt een veroordelende mentaliteit.

Maakt de Heiland en de gelovigen blij.

Geeft de vijand geen ruimte in het hart van de gelovige.

Gunt iedere gelovige een tweede kans.

Is uit God geboren.

Kan dealen met zijn/haar pijn. 

Is een overwinnaar.