Gemeenschap

Wij zijn gemeenschapsmensen. Er is niemand die eenzaam wil zijn. In onze natuur ligt het verlangen naar contact met anderen besloten. We vinden het fijn om betrouwbare vrienden te hebben, vrienden met wie we kunnen praten en samen kunnen optrekken. We vinden het fijn om opgebeld te worden, samen leuke dingen te doen, gezellige avonden te beleggen, samen naar de kerk te gaan, samen te bidden en nog veel meer.

Sommigen zeggen wel: “Ik heb niemand nodig, want de Here is genoeg voor mij.” Klopt dat wel? We komen in elk geval nergens in de Bijbel teksten tegen die deze bewering staven. De Here verlangt juist van ons dat we in gemeenschap met elkaar leven, omdat Hij weet hoe kwetsbaar de enkeling kan zijn. We maken deel uit van één Lichaam en alleen als we contact hebben met  elkaar, één zijn met elkaar, kunnen we goede vruchten voortbrengen. Al vanaf het begin van de schepping stelde de Here God vast: “Het is niet goed, dat de mens alleen zij.” (Genesis 2:18). De Here Jezus zei: “Want waar twee of drie vergaderd zijn in mijn naam, daar ben Ik in hun midden.” (Mattheüs 18:20). “…Ik zeg u, dat, als twee van u op de aarde iets eenparig zullen begeren, het hun zal ten deel vallen van mijn Vader, die in de hemelen is.” (Mattheüs 18:19). Gemeenschap spreekt van eenheid, liefde, vrede en harmonie.

Een verstoorde relatie kan tot grote ergernis leiden. Soms kan men overspannen raken als de persoonlijke sfeer veel te wensen overlaat. Voor sommigen is dat de aanleiding geweest om zelfmoord te plegen of andere rare dingen te doen. Zelfs vrienden kunnen elkaar veel pijn doen. Velen bouwen een muur om zich heen, omdat ze niemand meer durven te vertrouwen. Ze hebben zich zo vaak onbegrepen en in de steek gelaten gevoeld, dat ze het risico om weer gekwetst te worden niet durven nemen. Dit wil niet zeggen dat ze diep in hun hart niet meer verlangen naar communicatie. Dat doen ze juist wel, maar de gedachte aan de negatieve ervaringen weerhoudt hen ervan.

Toch is het nodig dat gekwetste mensen niet in een hoekje blijven zitten, maar de uitdaging aangaan en zichzelf meer kansen gunnen om gemeenschap te hebben met anderen. Praten met een pastorale werker zou de eerste stap kunnen zijn naar een nieuw begin. Gemeenschap is voor ieder mens van vitaal belang; we hebben elkaar nodig. We zijn niet geschapen om ons leven op een eenzaam eilandje te slijten. Absoluut niet! We zijn geschapen om met elkaar te leven en te werken, om er voor elkaar te zijn, om gezamenlijk in het licht te wandelen en een goede relatie met de Here te hebben. Het verlaten van de weg van de Here zal ongetwijfeld schade toebrengen aan de relatie met andere gelovigen. Gelovigen moeten daarom beseffen dat zij door het geloof in God, door de wandel in het licht, aan elkaar verbonden zijn om gemeenschap met elkaar te hebben.

Wie niet bidt, opent de deur voor een verstoorde gemeenschap. Bidden maakt relaties sterker. Mensen die samen bidden, blijven bij elkaar. We zijn broeders en zusters van elkaar. Laat u niet intimideren door negatieve ervaringen met kerkmensen die niet in het licht wandelen. De gemeenschap met elkaar die de Here ons toegezegd heeft, is voor mensen die in het licht wandelen, gelijk de Here in het licht is.